اغراق گویی معلول ضعف شخصیتی
این کلمه از ریشه غرق شدن است. به معنای در کاری پیش رفتن، کشیدن، تیر از کمان کشیدن، و اغراق به معنای گزافه گویی و غلو است. بارها و بارها برای ما در مکالماتی پیش آمده که گفته ایم طرف اغراق می‌کند. چه چیزی در سخنانش نهفته است که می‌گوییم اغراق کرد؟
به نظر من اغراق نوعی بزرگ نمایی بیش از حد و زیاده گویی در رابطه با یک موضوع است. چرا ما وقتی می‌خواهیم موضوعی را برای کسی تعریف کنیم شاخ و برگ به آن می‌دهیم و سعی می‌کنیم طرف مقابل را وارد احساساتمان کنیم و به نوعی شخص را در هیجانات موضوع حتا اگر خود موضوع هیجانی نداشته باشد و به واسطه ما هیجانی شده باشد وارد کنیم. آیا تا کنون این سئوال را از خود پرسیده ایم چرا وقتی می‌خواهیم موضوعی را یا از کسی نقل قول کنیم یا از طرف خودمان گزارشی دهیم بزرگ نمایی می‌کنیم؟
این گونه اغراق‌گویی‌ها در واقع نوعی ضعف شخصیتی است. شخصی که اغراق می‌کند در واقع می‌خواهد به نوعی با مهم جلوه دادن موضوع خود را در واقع مهم جلوه دهد.
ریشه‌ی اهمیت دادن به اغراق‌گویی از کجا ناشی می‌شود؟